Nie wszyscy mają ochotę stać w świetle reflektorów. Nie każdy, kto ma coś ważnego do powiedzenia, chce to ogłaszać na LinkedIn, spotkaniu zarządu czy w prezentacji projektowej. Ale milczenie – z czasem – zaczyna kosztować. Widoczność nie musi być hałaśliwa. Może być uważna, selektywna i pełna siły. I o tym właśnie pisze Susan Cain.

Ta książka nie jest poradnikiem dla introwertyków. To opowieść o tym, jak bardzo nie doceniamy tych, którzy słuchają, przetwarzają, analizują i wypowiadają się z namysłem – a nie z potrzebą dominacji. Cain pokazuje, że w kulturze natychmiastowej odpowiedzi i głośnej obecności, największy wpływ często mają ci, którzy zabierają głos rzadziej – ale precyzyjniej.

Dla każdego, kto:

• uważa, że nie ma „wystarczająco silnej osobowości”, by być słyszanym,

• unika mówienia o sobie, bo nie chce „wyjść na narcyza”,

• ma wiedzę i refleksję, ale nie wie, jak ubrać ją w słowa,
  ta książka może być punktem zwrotnym.

Cain pisze lekko, z badaniami w tle, z odniesieniami do psychologii i historii. Jej opowieść nie mówi „zmień się”. Mówi: „Zrozum siebie – i działaj tak, by to, kim jesteś, zaczęło działać dla Ciebie”.

„Nie musisz podnosić głosu, żeby zostać usłyszanym.”
— Susan Cain