Neuroróżnorodność w zespole

Często się zdarza, że managerowie, prowadząc rekrutację do swojego zespołu, dyskryminują kandydata z przyczyn zupełnie niepowiązanych z rzeczywistymi kompetencjami.

  • Ile razy się zdarzyło, że kandydat mówił szybko lub ekstremalnie wolno?

  • Ile razy kandydat nie był w stanie odpowiedzieć precyzyjnie na pytanie managera, podczaspodczas gdy w swobodnej wypowiedzi o swoich pasjach mówił płynnie?

  • Ile razy kandydat nadmiernie się wiercił na krześle lub siedział wyjątkowo sztywno?

  • Ile razy kandydat nie potrafił utrzymać kontaktu wzrokowego lub kontakt wzrokowy był bardzo intensywny?

  • Ile razy kandydat poruszał wiele wątków w swojej wypowiedzi lub nie potrafił szybko się przełączyć na wskazywany przez rekrutera wątek?

  • Ile razy kandydat wykonywał określone ruchy, dźwięki niepowiązane z wątkiem rozmowy?

Powyższe zachowania to tylko wąskie spektrum zachowań, które nie są zwyczajnie akceptowane w społeczeństwie.

Na sto procent zdarzył ci się taki kandydat. Wysoce prawdopodobne, że został też odrzucony właśnie z tej przyczyny. Zachowanie przez niego przejawiane na rozmowie kwalifikacyjnej przełożyło się na postrzeganie pozostałych jego/ jej kompetencji.  A co by było, gdyby inaczej spojrzeć na potencjał, jaki neurostypowy pracownik może wnieść do zespołu? A co by było, gdyby manager przełamał własne ograniczenia i włączył takiego kandydata do zespołu?

Zespół niewątpliwie zyska na obecności różnych osób:

  • Zwiększy się różnorodność podejścia do problemów, świeże i innowacyjne pomysły

  • Może się zmniejszyć liczba błędów, dzięki skupianiu się na detalach niektórych osób neuroatypowych

  • Większa innowacyjność

  • Lepsze identyfikowanie ryzyka

  • Czulszy barometr na zmianę nastrojów w zespole

  • Lepsza obsługa klienta dzięki lepszemu zrozumieniu jego potrzeb

  • Otwartość i adaptacja do zmiany

  • Poprawa umiejętności negocjacyjnych i rozwiązywania konfliktów w zespole

Jednak trzeba też sobie zdawać sprawę, że obecność neuroatypowych zapraszać będzie managera na wejście na wyższy szczebel zarządzania zespołem. Rodzić może bowiem trudności, jakich do tej pory manager nie spotykał, jak:

  • Konieczność poświęcania większej ilości czasu na komunikację

  • Konieczność przeszkolenia zespołu

  • Stosowanie bardziej zróżnicowanej komunikacji i środków komunikacji

  • Większe skupienie na aktywnym słuchaniu bez oceniania

  • Ważność w komunikacji, zwłaszcza na skróty myślowe i schematy

  • Większa dbałość o zespół, budowanie zespołu i mediowanie konfliktów

  • Więcej czasu na integrację i budowanie wzajemnego zrozumienia

  • Wypracowanie postaw zrozumienia i akceptacji różności

  • Konieczność dostosowania stanowiska pracy i warunków pracy do potrzeb

Mimo iż na pierwszy rzut oka wyzwań jest więcej niż korzyści, to jednak warto spojrzeć na wagę zalet. Są to czynniki najbardziej poszukiwane obecnie na rynku. Pokonanie wyzwań i trudności pozwoli takim zespołom stać się niezwyciężonymi.

Previous
Previous

Neuroprzywództwo: Klucz do skuteczniejszego zarządzania i rozwoju organizacji

Next
Next

Neuroróżnorodni w Zespole: Zmora czy Talenty?