O czym jest film?

To historia Ishana – 8-letniego chłopca, który boryka się z trudnościami w szkole. Ma problemy z nauką, nie potrafi skupić się na lekcjach, jest nierozumiany przez nauczycieli i rodzinę. Wszystko zmienia się, gdy poznaje nowego nauczyciela plastyki – Ram Shankara, który zamiast oceniać, zaczyna słuchać i patrzeć głębiej.

Okazuje się, że Ishan cierpi na dysleksję, ale też posiada niezwykły talent plastyczny – tyle że nikt wcześniej nie potrafił go zobaczyć. Film opowiada o tym, jak zmiana podejścia – z oceny na zrozumienie – może odblokować potencjał, który był ukryty pod etykietką „problematyczny uczeń”.

Jak to się łączy z Gallupem?

• Gallup mówi: buduj na tym, co naturalne.
  Ishan nie „naprawił się” przez presję – przeciwnie, zaczął się rozwijać wtedy, gdy ktoś zauważył jego naturalne talenty i pomógł mu je nazwać.

• Talenty bywają niewidoczne w standardowych warunkach.
  W środowisku, które mierzyło go jedną miarą (oceny, dyscyplina, schemat), Ishan wypadał źle. Dopiero w środowisku akceptującym i wspierającym jego indywidualność, zaczął się rozwijać.

• Potencjał nie równa się wynik.
  Gallup uczy, że talent to surowiec – bez odpowiedniego środowiska, wsparcia i pracy nie rozkwita. W przypadku Ishana – wystarczył jeden człowiek, który zmienił sposób patrzenia.

Jak to się łączy z Extended DISC?

• Styl działania nie oznacza lenistwa ani braku motywacji.
  Ishan mógł być postrzegany jako niezdyscyplinowany, rozkojarzony – ale to tylko zewnętrzny przejaw jego wewnętrznego stylu działania, który w sztywnym systemie nie miał szansy się ujawnić w konstruktywny sposób.

• DISC pokazuje, że różni ludzie mają różne potrzeby w komunikacji i środowisku.
  Ishan potrzebował więcej przestrzeni, wsparcia, indywidualnego podejścia – nie twardych ram, kar i ocen. DISC nie służy do oceny – tylko do zrozumienia, jak kogoś wesprzeć w jego własnym stylu.

• Nauczyciel jako przykład elastycznego stylu działania.
  Ram Shankar to przykład lidera/trenera, który potrafił dostosować swój styl działania do potrzeb dziecka. Być może miał naturalny styl „I” (entuzjastyczny, wspierający), ale używał też „S” (stabilny, cierpliwy) i „C” (wnikliwy, refleksyjny), by pomóc Ishaanowi.